„Polskie” kuliki wielkie jeszcze na zimowiskach w Europie Zachodniej

Kulik wielki – zagrożenia

Jakiś czas temu pisaliśmy o projekcie czynnej ochrony kulika wielkiego. Ten przepiękny ptak siewkowaty jest już w Polsce bardzo rzadki, gniazduje ich zaledwie około 300 par. Poza przekształcaniem siedlisk lęgowych (melioracje), jednym z najważniejszych czynników ograniczających liczebność krajowej populacji tego gatunku jest drapieżnictwo, głównie ze strony lisa. W ostatnich latach niemal wszystkie pary, które przystąpiły do lęgów, tracą je na etapie inkubacji jaj.

Czynne zabiegi ochronne

Aby zwiększyć sukces lęgowy kulików (liczbę odchowanych młodych) podjęto zdecydowane działania. Z gniazd ptaków zabierane są jaja, które trafiają do inkubatorów, następnie po wykluciu piskląt są one odchowywane do osiągnięcia przez nie lotności w wolierach. Gdy młode zaczynają latać, są z powrotem wypuszczane do miejsc skąd zabrano jaja. Kuliki wielkie to zagniazdowniki, więc młode ptaki doskonale wiedzą jak żerować i gdzie wędrować, mimo braku kontaktu z rodzicami. Przed wypuszczeniem ptaki są obrączkowane, dodatkowo na ich długie nogi dodaje się znaczniki z kodem możliwym do odczytania przez lornetkę.

Kuliki oznakowane

W ramach projektu odchowano i wypuszczono kilkadziesiąt młodych kulików. Dzięki znacznikom mamy sporo wiadomości powrotnych. Wiemy, że nasze kuliki zimę spędzają w zachodniej Europie. Ptak z numerem H07 wybrał się do Hiszpanii, J41 do Portugali, M48 zimuje natomiast w Holandii. Najtrudniej mają ptaki wybierające na zimowisko Francję. Intensywnie poluje się tam na ptaki siewkowate zimujące na wybrzeżu. Wiemy, że co najmniej jeden z naszych kulików został zastrzelony. Miejmy nadzieję, że pozostałe ptaki będą miały więcej szczęścia i już za około miesiąc, półtora, zobaczymy je z powrotem w kraju.