Nielegalne polowania na ptaki w Unii Europejskiej
Polowania jednym z wielu zagrożeń dla funkcjonowania populacji ptaków
Głównym i najczęściej omawianym czynnikiem spadku liczebności ptaków w Europie i wielu innych rejonach świata jest degradacja i utrata siedlisk przyrodniczych stanowiących miejsce ich rozrodu. Do tego dochodzi szereg innych czynników, jak np. powszechne stosowanie herbicydów i pestycydów czy zmiana klimatu. Kto by jednak przypuszczał, że zagrożenie dla całych populacji czy nawet gatunków ptaków mogą stanowić polowania na ptaki… w dodatku na terenie Unii Europejskiej!
Długa, niechlubna tradycja krajów obszaru śródziemnomorskiego
Zjawisko ma bardzo długą tradycję, szeroko rozpowszechnioną głównie w krajach obszaru śródziemnomorskiego. Każdego roku w rejonie Morza Śródziemnego z rąk myśliwych i kłusowników ginie około 25 milionów ptaków. Z tego około połowa ginie w krajach Unii Europejskiej. Pomimo licznych konferencji poświęconych temu zagadnieniu, i powszechnemu oburzeniu opinii publicznej oraz części decydentów w Europie i na świecie, problem pozostaje nierozwiązany od wielu lat.
Zagrożone turkawki, kuliki czy podgorzałki
Mimo że liczebność europejskiej populacji turkawki (Streptopelia turtur) maleje (pozostało zaledwie około 21% populacji oszacowanej w latach osiemdziesiątych), na Malcie rocznie można odłowić do 11 000 turkawek czy 5000 przepiórek (Coturnix coturnix). Ofiarami myśliwych padają takie gatunki jak drozdy śpiewaki (Turdus philomelos), kapturki (Sylvia atricapilla), wróble (Passer domesticus), zięby (Fringilla coelebs), a nawet kuliki (Numenius arquata), podgorzałki (Aythya nyroca) czy góropatwy skalne (Alectoris graeca).
Czy uda się zmienić tradycję?
Kontrola i ograniczenie tego procederu jest bardzo trudna w krajach i regionach doświadczających trudności ekonomicznych, jak np. Egipt, Libia czy Syria. Tymczasem, jak wskazują dane, w samych tylko Włoszech z rąk myśliwych średnio rocznie ginie więcej ptaków niż w Egipcie (niemal 6 mln). Wyjaśnienia takiego stanu rzeczy w Europie trudno upatrywać w sytuacji ekonomicznej regionu. Poprawa sytuacji, jeśli nastąpi, może nadejść wraz z działaniami edukacyjnymi prowadzonymi na szeroką skalę oraz stopniową wymianą pokoleniową, kiedy ten haniebny proceder przestanie być rozpatrywany w kategoriach lokalnej kultury i tradycji.
