Inwentaryzacja przyrodnicza – kilka spostrzeżeń

Inwentaryzacja przyrodnicza jest często jednym z ważniejszych elementów dokumentu określanego jako raport oddziaływania na środowisko (raport OOŚ). Jednak inwentaryzacje przyrodnicze były wykonywane na długo zanim raport OOŚ stał się standardem. Początkowo, inwentaryzacje przyrodnicze były nierozerwalnie związane z naukami przyrodniczymi. Polegały m.in. na inwentaryzacji obszarów cennych przyrodniczo – dzięki niej uzyskiwaliśmy wiedzę nt. zasobów przyrodniczych obszaru. Powtarzane w kolejnych latach dawały nam obraz zmian w środowisku naturalnym.

Rozpoznanie zasobów przyrodniczych

Inwentaryzacja przyrodnicza dla inwestycji ma podobne zadanie – ma na celu poznanie zasobów przyrodniczych obszaru inwestycji. Dzięki temu wiemy, na co może wpływać inwestycja, a w połączeniu z danymi technicznymi możliwa jest ocena oddziaływania na środowisko.

Inwentaryzacja przyrodnicza – metodyka

Zwykle obejmuje wszystkie elementy przyrodnicze, od zbiorowisk roślinnych i mchów, porostów i grzybów poprzez inwentaryzację bezkręgowców, po ryby, herpetofaunę, ptaki i ssaki. Metodyka prac jest zwykle zaczerpnięta z inwentaryzacji dla nauki. W ostatnich latach powstała m.in. ustawa o ooś. Ta ustawa oraz praca ekspertów z różnych dziedzin biologii pozwoliła na przygotowanie szeregu Poradników dla inwentaryzacji i monitoringów poszczególnych grup roślin i zwierząt na potrzeby inwestycji. Dzięki temu opracowane są standardy, z których wszyscy wykonujący inwentaryzację przyrodniczą korzystają.