Ewolucja zdolności lotu u ptaków w świetle ostatnich badań

Niski lot mniej kosztowny

Po raz pierwszy naukowcom udało się dokładnie zbadać tzw. efekt powierzchniowy u latających zwierząt – podaje portal Science Daily. Okazuje się, że oszczędzają one dużo więcej energii latając blisko powierzchni gruntu niż wcześniej sądzono. Odkrycie to jest wsparciem dla jednej z hipotez na temat ewolucji zdolności do lotu u zwierząt.

Większe ciśnienie powietrza pod skrzydłami

Badania prowadzono obserwując nietoperze w tunelu aerodynamicznym. W skrócie, efekt powierzchniowy oznacza, że powierzchnia gruntu lub wody działa jak aerodynamiczny ekran zwiększający ciśnienie powietrza pod skrzydłami zwierząt – taki lot oznacza mniejszy wydatek energetyczny. Naukowcy odkryli również, że zwierzęta zużywają jeszcze mniej energii, kiedy lecąc tuż nad powierzchnią poruszają swoimi skrzydłami aniżeli biernie szybują. Mimo że obserwacje prowadzono na nietoperzach, to zjawisko odnosi się również do ptaków i owadów.

Zdolność do lotu – kilka hipotez

Jedna z hipotez mówi, że zdolność do lotu wykształciła się u zwierząt nadrzewnych, przemieszczających się dużymi skokami pomiędzy koronami drzew. Inna hipoteza mówi, że umiejętność ta pojawiła się u szybko biegających zwierząt naziemnych. Pra-skrzydła pozwoliły zwierzętom na jeszcze szybszy bieg i wyższe skoki, a z czasem umożliwiły lot aktywny. Powyższe badania są kolejnym głosem wspierającym taki wariant ewolucji.